|
زبان سخن شما آنچه را در جای گفته نتوانستید انجا بگوید
گفتی که بیا به سر دویدم##پیغام تو را به جان شنیدم تو بودی و باغ سایه گل##من بودم و مست آن گل و مل آن مل که به جام دیده ات بود##در ساغر چشم خیره ات بود گل بود و تو بودی و نگاهت##من بودم و قرص روی ماهت آن نغمه بلبل و ترانه ##بخشید شکوه شاعرانه ... خواندی تو سرود مهربانی##خواندم من از آنچه را که دانی دستان تو گرم و پرحرارت##بوسیدم اشان به حکم عادت گفتی تو به من زقصه دل##عشقی که در او نموده منزل من نیز به تو امید دارم ##از عشق خودم نوید دادم نصویر دو قلب و گاسه وتیر ##بر روی درخت گردوی پیر کندیم به یاد عشق جاوید ##در پرتو نور و مهر خورشید آن تیر نگاه آتشین بود##در مردم چشم در کمین بود این دل که به تیر تو فنا شد ##بی مرحم و صل کی دوا شد نظرات شما عزیزان: ع.تلاش
 ساعت20:09---3 مهر 1390
جالب شعر است. جاوید جان امید که این فعالیت تان ادامه داشته باشد
درباره وبلاگ  سلام دوستان من این وبلاگ را تقدیم میکنم به شما و پروانه عزیزم با اینکه او اصلا هیچی از نوشته های من را درک نمیکنه ولی من عاشقانه برای او مینویسم عزیزانم امیدوارم روزی همه ی نوشته هام را که با تمام وجودم برایت نوشتم بخونی و بدانی که چقدر دوستت داشتم.....من از قصه زندگی ام نمی ترسم من از بی تو بودن به یاد تو زیستن و تنها از خاطرات گذشته تغذیه کردن می ترسم. ای بهار زندگی ام اکنون که قلبم مالا مال از غم زندگیست اکنون که باهایم توان راه رفتن ندارد برگرد باز هم به من ببخش احساس دوست داشتن جاودانه را باز هم آغوش گرمت را به سویم بگشا باز هم شانه هایت را مرحمی برایم قرار بده. بگزار در آغوشت آرامش را به دست آورم بدان که قلب من هم شکسته بدان که روحم از همه دردها خسته شده. این را بدان که با آمدنت غم برای همیشه من را ترک خواهد کرد. بس برگرد که من به امید دیدار تو زنده ام آخرین مطالب نويسندگان موضوعات 
پيوندها
|
|||
 |
تبادل
لینک هوشمند
